In memoriam: Gerard Poelwijk

Maandagmiddag 23 oktober is onze oud-secretaris Gerard Poelwijk overleden. Hij was sinds enige tijd ziek. Gerard was een man die graag en goed met mensen omging. Het was een prettig mens en een fijne medebestuurder. Gerard werd bestuurslid van Oud Stede Broec in 2009 en het jaar daarna de secretaris. Hij beheerde het secretariaat tot juni dit jaar, toen hij bericht kreeg dat hij ziek was en zich moest terugtrekken als bestuurder.

Gerard hield van mensen en had geen vijanden. Een aimabel mens, zoals nog onlangs de burgemeester benadrukte toen hij Gerard de versierselen omhing die horen bij het Lidmaatschap in de  Orde van Oranje Nassau. Met de wijze waarop hij invulling gaf aan het secretariaat van Oud Stede Broec heeft Gerard een grote bijdrage geleverd aan het aanzien en de maatschappelijke betekenis van onze vereniging. Kort voor zijn overlijden kreeg hij hiervoor de oorkonde als erelid van de vereniging uitgereikt uit handen van (toen nog) voorzitter Wim Kersten. Oud Stede Broec is mede door hem en teamgenoot Wim Kersten een serieuze gesprekspartner geworden voor de gemeente en andere overheden. Zo bestaat er nu een halfjaarlijks overleg tussen de wethouder en het bestuur, wat ervoor heeft gezorgd dat de visie van Oud Stede Broec in de gemeentelijke Erfgoednota een plaats heeft gekregen.

Gerard was nauw betrokken bij de professionalisering van de organisatie. Zijn inbrengt strekte zich uit van de opzet van het archief en de organisatie rond De Overhaal tot en met de de verbetering en uitbreiding van de website. (En zie wat een mooie website we nu hebben.) Met al zijn activiteiten heeft Gerard een onuitwisbare indruk achtergelaten. Maar Gerard was niet alleen bestuurder, hij was vooral ook een doener. Niet te beroerd om bij de restauratie van ons verenigingspand ettelijke ritten naar het vuilstort te maken. Ook was hij altijd actief bij de (foto-)tentoonstellingen in het Streekhof om hand-en-spandiensten te verlenen. Bij de voor- en najaarsvergaderingen zorgde Gerard ervoor dat alles in orde was en dat er als het even kon geen onverwachte dingen gebeurden.

Hij was vaak op de dinsdag aanwezig bij de beeldbankgroep die hij samen met Piet Dinkla opzette en die zo’n belangrijk element is in de activiteiten en de zichtbaarheid van de vereniging. En op de zaterdagochtenden wanneer ons pand geopend is voor het publiek, liet Gerard zich vrijwel altijd zien. Uiteraard was hij als neerlandicus zeer betrokken bij alle boeken en andere teksten, in de vorm van brieven en zelfs ook toespraken, die namens Oud Stede Broec het daglicht zagen.

Met Gerard verliezen we een belangrijke kracht in onze vereniging. Iemand die op de achtergrond in al zijn bescheidenheid een onuitwisbare indruk achtergelaten heeft, binnen maar ook buiten onze vereniging. Zijn erelidmaatschap van Oud Stede Broec en zijn benoeming tot Lid in de Orde van Oranje Nassau zijn terechte blijken van waardering voor een aimabel mens die niet vooraan hoefde te staan, maar wel een grote steen bijgedragen heeft.

Hij stak ongelooflijk veel tijd in Oud Stede Broec. Maar zijn familie stond voor hem altijd bovenaan. Het samenzijn met zijn gezin gaf hem zijn de meeste voldoening. Gerard was gek op zijn vrouw Truus, zijn kinderen en kleinkinderen. Voor hen is het verlies en gemis nog groter en veelomvattender.

We wensen zijn familie en vrienden heel veel sterkte om dit gemis te dragen.